مروری بر کتاب کلام بعداز مرگ آغاز می شود

دستگاه­ فکری ‌­میشل فوکو محصول گفتگوی او با ساختارگرایی، هرمنوتیک، اگزیستانسیالیسم، پدیدارشناسی، مارکسیسم، و متفکرانی نظیر نیچه، روسل، باشلار، باتای، ساد و… است. پرداختن به افکار فوکو بدون مشخص ساختن مرزبندی‌های اندیشه وی با این نحله‌ها و چهره‌ها امکانپذیر نیست.

در عین حال درک اندیشه فوکو بدون درک جامعه‌شناختی زندگی و زمانه‌اش میسر نمی‌شود. گرایشات مازوخیستی و سادیستی جنسی میشل فوکو و نیز علایق سیاسی‌اش به مارکسیسم و بعدها جدایی از آن، اثرات انکارناپذیری بر دستگاه فکری وی دارد. این تاثیر خود را در قالب چفت شدن دستگاه فکری فوکو با مفهوم رهایی نشان می‌هد.

علیرغم درک و دریافت جا افتاده‌، اندیشه‌های فوکو نه در قالب دو دوره دیرینه‌شناسی و تبارشناسی، بلکه در سه دوره تجلی و تحقق پیدا می‌کند. او در هر سه دوره به طریقی مفهوم نفی آزادی و رهایی را پی می‌گیرد. در دو دوره اول اساساً امکان تحقق رهایی برای سوژه مدرن وجود ندارد؛ تنها در دوره سوم است که امکان خود تحقق بخشی برای سوژه در دنیای ­مدرن­فراهم می‌گردد.