آیا فرودست می تواند سخن بگوید؟

عنوان مقاله «آیا فرودست می‌تواند سخن بگوید؟» اسپیواک تا حدودی گمراه‌کننده است. در حالی که این مقاله قطعاً به بررسی این موضوع می‌پردازد که آیا افراد فرودست می‌توانند سخن بگویند یا خیر، بیشتر علاقه‌مند بررسی این امر است که آیا می‌توان صدای آن‌ها را شنید یا نه.

فرودست

اسپیواک می‌گوید یک‌سری عوامل مانع از این امر می‌شود. مهم‌ترین مانع این است که افراد قدرت‌مندتر – دانشگاهیان، رهبران مذهبی، یا مردم دارای امتیازات دیگر در جامعه – همیشه به‌جای آن‌ها صحبت می‌کنند.

• وقتی نخبگان چنین کاری انجام می‌دهند، در واقع صدای فرودستان را از آن‌ها می‌ربایند.

اسپیواک به تلفیق اندیشه‌های مارکسیسم (در این‌جا رویکردی انتقادی نسبت به استثمار اقتصادی سرمایه‌داری)، فمینیسم (ترویج برابری بین دو جنس) و واسازی می‌پردازد.

این تخصص‌ها به او کمک می‌کند تا به بحث درباره ستم ناشی از تفاوت‌ها در قدرت، جنسیت و دسترسی به دانش بپردازد.

اسپیواک نتیجه می‌گیرد که «فرودستان نمی‌توانند سخن بگویند».

دلیلش این است که همواره صاحبان مناصب قدرت درباره آن‌ها سخن می‌گویند و آن‌ها هرگز نمی‌توانند به بازنمایی خودشان بپردازند. افزون بر این،حتی اگر آن‌ها سخن بگویند، صدای‌شان شنیده نمی‌شود.

اسپیواک سخن گفتن را چونان معامله بین شنونده و گوینده، یعنی نوشتن می‌داند: «وقتی می‌گویید نمی‌توانم سخن بگویم، بدین معناست که اگر سخن گفتن شامل سخن گفتن و گوش دادن باشد، این امکان پاسخ، پاسخ‌گویی، در حوزه فرودست وجود ندارد».

دهقان فقیر می‌تواند بگوید: «هرچقدر هم که کار کنم، خانواده من به اندازه کافی غذا ندارند».

اما آیا این سخن او به‌نحوی شنیده می‌شود که بتواند شروع به تغییر کند؟ موفقیت گفتار منوط به انتقال پیام آن است. از نظر اسپیواک، گفتار فرودست به این سطح نمی‌رسد.

در این زمینه: آیا فرودست می تواند سخن بگوید

برگرفته از : کتاب تحلیلی در باب آیا فرودست می تواند سخن بگویید