انجمن پرسشگری

پرسشگری

« با قدرت زیاد مسئولیت بزرگ به وجود می‌آید». (منسوب به افراد زیادی: از ولتر تا مرد عنکبوتی)

انجمن پرسشگری نیاز به تعریف دارد: مجموعه‌ای که افراد از یکدیگر در آن پرس و جو می‌کنند.

با جزئیات بیشتر، در واقع گروهی از افراد هستند که تصمیم می گیرند به طور مشترک جنبه‌های تجربی، یا مفهومی هر مسئله‌ی مورد مناقشه ای را با روش‌های نقادانه، خلاقانه بررسی و جستجو کنند.

انجمن پرسشگری به وسیله فیلسوف پراگماتیست به نام سی. اس. پیرس برای تحقیق علمی پایه‌گذاری شد. و با افراد برجسته‌ای چون جان دیویی و متیو لیپمن ادامه یافت.

«فلسفه برای کودکان» از این مدل آموزشی استفاده می‌کند؛ با این حال یک معلم می‌تواند از این روش، بدون انجام روش‌های فلسفه برای کودکان، استفاده کند.

بسیاری از آرمان‌های انجمن پرسشگری در این کتاب بیان شده است. اگرچه معلم و دانش‌آموز از نظر موقعیت یکسان نیستند ولی معلم شاگرد را یک پرسش‌گر می‌بیند.

انجمن پرسشگری به شناخت دموکراتیک از مساله(موضوع یا مشکل) باور ندارد؛ گرچه به عنوان راهی برای تحقق آرمان‌های دموکراتیک در آموزش و پرورش به آن باور دارد.

تا آنجا که به بحث سوال پرسیدن مربوط است انجمن برای پرسشگری در آموزش و پرورش روش‌هایی را ارائه می‌دهد، طوری که دانش‌آموزان یک فرآیند دیالکتیکی را بیاموزند.

تا بتوانند فعالانه در جامعه‌ی مردم سالار (دموکراتیک) حضور داشته باشند: تا درک کنند که صدای آن‌ها قدرتمند است و باید از آن بهره ببرند.

نکته‌ی آموزشی:

دانش‌آموزان باید بدانند که در یک ساختار دموکراتیک آن‌ها باید هم از حق شهروندی خود بهره ببرند و هم از مسئولیت‌های مشابه را بهره ببرند. کتاب شرایط پاسخگویی نوشته‌ی رسینک (2008) مشاهده کنید.

بیشتر بدانید:

گرچه ایده های انجمن پرسشگری با تعلیم و تربیت دانش‌آموز محور همراه است، اما این مفهوم باید با درک متناظر جهان محور / حقیقت محور متعادل شود.

ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم

برگرفته از کتاب پرسشگری در کلاس