تاریخ هنر, جامعه شناسی
بوریس شومیاتسکی
خرداد
باوجوداینکه احکام و فرمان‌های صادره از سوی دولت و حزب کمونیست در توسعه و گسترش ساختار اصلی صنعت سینما بسیار مهم بودند اما مهم‌ترین فرد در این فرآیند، رئیس و مدیر صنعت سینما محسوب می‌شد. نخستین رئیس سازمان سویوزکینو فردی موسوم به مارتمیان ریوتین بود.
رئیس صنعت سینمای شوروی
ریوتین پیش از مدیریت سویوزکینو و قبل از آنکه در سال 1930 به عضویت هیئت‌رئیسه‌ی (شورای عالی اقتصاد ملی اتحاد جماهیر شوروی) درآید، در دهه‌ی 1920 در ایرکوتسک داغستان و مسکو به فعالیت‌های حزبی مشغول بود. وی ظاهراً یک چهره‌ی قابل‌اعتماد حزب کمونیست بود که از برنامه‌ریزی دقیق، تکنیک‌های تولید سوسیالیستی، مداخله اداری در صورت لزوم و همچنین سانسور سخت‌گیرانه حمایت می‌کرد.
از سوی دیگر ریوتین اظهار می‌داشت که سازمان‌های سینمایی تحت نظارت و کنترل سویوزکینو باید تا حدودی استقلال در مدیریت داشته، از خود ابتکار عمل نشان دهند. او در مدیریت خود حتی دغدغه‌های جمهوری‌های اتحاد شوروی را در نظر گرفته، دفتر سیاسی حزب را متقاعد کرد که حرکت به سمت مدیریت کاملاً متمرکز را به‌طور موقت متوقف کند.
- درنهایت دوره‌ی مدیریت او بر سویوزکینو به دلیل روابط سیاسی متناقض با اندیشه‌ها و نظرات استالین بسیار زود به پایان رسید و در آخر به دستگیری او انجامید. در 23 اکتبر 1930، دستور اخراج ریوتین از سویوزکینو را صادر کرد.
در همین حال کنستانتین شودچیکوف که به دلیل رویکرد تجارت گرایی در شیوه‌ی مدیریت خود در اواخر دهه‌ی 1920 مورد انتقاد گسترده قرار گرفته بود، موقتاً مسئولیت سویوزکینو را بر عهده گرفت.
یک ماه پس از انتصاب شودچیکوف در 23 نوامبر 1930، شورای عالی اقتصاد ملی در اتحاد جماهیر شوروی، بوریس شومیاتسکی را به‌عنوان رئیس جدید سویوزکینو منتصب کرد. شومیاتسکی می‌خواست ثابت کند که مهم‌ترین و تأثیرگذارترین مدیر صنعت سینمای شوروی در دهه‌ی 1930 (حداقل تا زمان دستگیری او در سال 1938) است.
شومیاتسکی در نخستین سال‌های مدیریت خود به همراه هیئت‌مدیره‌اش درگیر روند انتقال یا ورود صدا به سینما و همچنین ساخت صنعت سینما از پایه و اساس بودند تا این صنعت توانایی تولید فیلم خام، دوربین، تجهیزات نور و نورپردازی، دستگاه‌های ضبط صدا و غیره را پیدا کند.
به‌تبع همین رویه بود که احکامی که از سوی مدیریت سویوزکینو صادر می‌شد اغلب مربوط به طرح‌های اقتصادی یا درخواست اضافات با اصلاحات در همان برنامه‌های اقتصادی بود. در این میان سفارش‌های بی‌شماری برای تولید یا دسترسی به تجهیزات و دستگاه‌های صوتی به همراه سایر وسایل لازم برای ساخت فیلم و همچنین تأمین امنیت پرسنل متخصصی که قادر به راه‌اندازی دستگاه‌های این تجهیزات مدرن بودند نیز وجود داشت.
شومیاتسکی از نیاز صنعت شوروی برای رسیدن به استقلال از محصولات خارجی آگاهی کامل داشت از همین روی در سال‌های آغازین مدیریت خود، بسیار از لفاظی‌های سیاسی شایع در مورد چگونگی پایان بخشیدن به این وابستگی را تکرار می‌کرد؛ بنابراین شومیاتسکی از ایده‌ی اختراعات انبوه مانند ایده‌ی کاسماتوف درباره‌ی فیلم‌های قابل‌استفاده مجدد به‌شدت حمایت می‌کرد.
به همین سبب وی دستورالعمل‌هایی در حمایت از چنین اختراعی صادر کرد و در آن‌ها خواستار پایان بخشیدن به کارشکنی‌هایی شد که ادعا می‌شد مانع از تحقق چنین ایده‌هایی می‌شوند. بسیاری از احکام و فرمان‌های سویوزکینو نشان‌دهنده‌ی دغدغه‌ی اصلی در مورد فقدان دائمی انضباط در محل کار یا بی‌حوصلگی و بی‌مسئولیتی در بین برخی از پرسنل و شاغلین صنعت سینما بود.
بی‌گمان این معضلات پیامدهای ناخوشایندی برای کارایی و بهره‌وری کلی صنعت سینما داشت؛ بنابراین شومیاتسکی فرمانی را ابلاغ کرد که بر اساس آن برای کارکنانی که در زمره‌ی افراد مسئولیت‌پذیر و کوشا قرار نمی‌گرفتند، کسر حقوق و حتی اخراج در نظر گرفته شده بود.
در این زمینه: سانسور در سینمای شوروی
برگرفته از کتاب: سینمای شوروی
