تئوری تکامل از داروین تا به امروز

هر زمان که یک روش علمی جدید ظهور می‌کند، پیشرفت‌هایی در علوم و فناوری‌های مرتبط نیز به دنبال آن می‌آید. این سخن در مورد زیست‌شناسی مولکولی بسیار صادق است. در دو فصل آخر، روش‌هایی را شرح خواهیم داد که در آن، سایر شاخه‌های زیست‌شناسی، پزشکی، و کاربردهای فنی، از بینش‌ها و روش‌هایی که در طول کتاب بررسی کرده‌ایم سرچشمه گرفته‌اند.

تئوری تکامل

به عنوان نمونه‌ای از پیوند متقابل علمی، ما تکامل را انتخاب می کنیم – علمی که از مدت‌ها پیش در حیطه‌ی زیست‌شناسی قرار دارد. برای نشان دادن ارتباط تکامل با زیست‌شناسی مولکولی، ابتدا تاریخچه‌ی آن را به اختصار مرور می‌کنیم.

ایده‌های مبهمی مبنی بر اینکه موجودات پیچیده‌تر به نحوی از اشکال ساده‌تر تکامل یافته‌اند، از ارسطو در یونان باستان تا جان بتیست لامارک در اوایل قرن نوزدهم ادامه یافت. لامارک، در اولین مدل پویای خود در مورد تکامل، پیشنهاد کرد که موجودات اشکالی را به خود می‌گیرند که محیطشان از آنها خواسته است.

اگرچه مکانیسم این سازگاری مبهم (و نادرست) بود، اما در تمام قرن نوزدهم بعنوان دیدگاه غالب باقی ماند. سپس، در سال 1859 کل این حوزه توسط چارلز داروین زیر و رو شد.

داروین در سال 1809 در خانواده‌ای تحصیل‌کرده و ثروتمند به دنیا آمد و از همان دوران کودکی به تاریخ طبیعی علاقه‌مند بود. او دعوت‌نامه‌ای را برای یک همکاری بعنوان دانشمند طبیعت‌‎شناس در کشتی اچ.ام.اس بیگل پذیرفت که مأموریت اصلی آن ترسیم خطوط ساحلی آمریکای جنوبی بود.

این سفر تقریباً 5 سال، (1831-1836) به طول انجامید، و زمان و منابع کافی برای طبیعت‌شناس جوان فراهم کرد تا زمین‌شناسی محلی را مطالعه کند و نمونه‌هایی، عمدتاً سوسک‌ها و بی‌مهرگان دریایی را جمع‌آوری نماید. در راه بازگشت، یادداشت‌های پراکنده‌اش را مرتب کرد و نوشت که مشاهداتش ”از پایداری گونه‌ها حمایت نمی‌کند“.

انتشار کتاب او در سال 1859 با عنوان ”خاستگاه گونه‌ها“ آغاز دوره‌ی جدیدی از درک حیات و تکامل بود. این کتاب باعث خشم افکار عمومی شد، چراکه ”آفرینش جداگانه“ی هر گونه را که یکی از اصول دین مسیحیت بود، انکار می‌کرد.

این خشم چند سال بعد با انتشار کتاب ”تبار انسان“ که به طور خاص تکامل انسان را از میمون‌های بزرگ می‌دانست، شعله‌ور گردید. برخی از مهم‌ترین پیشرفت‌ها را در زمینه تکامل بیولوژیکی می‌بینید که منعکس‌کننده مبارزات ایده‌ها و تغییرات در پارادایم‌هایی است که از مشاهدات جدید در طبیعت و آزمایشگاه نشأت می‌گرفت.

در این زمینه:  ظهور زیست شناسی مدرن

برگرفته از کتاب تکامل زیست شناسی مولکولی