جمهور

شاهکار افلاطون فیلسوف یونانی با عنوان «جمهور» معروف‌ترین اثر محسوب می‌شود. جمهور در حقیقت اولین آرمان­شهرِی است که به دست ما رسیده، با این وجود این کتاب را باید در برگیرندۀ مسائلی فراتر از فلسفۀ سیاسی دانست.

افلاطون با این کتاب دست به کوشش بزرگی زد، وی در نظر داشت ارتباطی بین سیاست و اخلاق، متافیزیک و مذهب و تفسیر عقلانی از جهان و افسانه برقرار نماید. به عبارت دیگر؛ «جمهورِ» افلاطون با ادعای مرتبط ساختن نظم سیاسی با قوانین حقیقی و ابدی واقعیت پا به عرصه ظهور می‌گذارد.

این اثر اولین طراحی بزرگ سیستمی سیاسی در تاریخ فلسفه اروپایی محسوب می‌شود. در کنسرت چند صدایی چنین تاریخی، پیشینیانِ افلاطون تُن اصلی را نواخته اند و افلاطون خود «پیش درآمد» را می‌نوازد.

خاستگاهِ این کتاب مسئله عدالت است و در نهایت به توصیف یک نظم عادلانه ختم می‌شود، نظمی که بر بنیانی مقاوم مستقر شده است، به نحوی که در همه دوران‌ها می‌تواند بدون تغییر برقرار باشد.

در کانون این نظم این تصور وجود دارد که دولت از سوی بهترین‌های واقعی حکومت می‌شود، از سوی حاکمانی که به یک اندازه در حکمت و شایستگی سرآمد هستند. چون افلاطون در این کتاب نه تنها رویای برقراری دولت آرمانی، بلکه رویای «فیلسوف شاه» را نیز در سر دارد، شهریارانی که حکمت و قدرت را در هم ادغام می‌کنند.

آنها نه تنها رهبران سیاسی، بلکه رهبران معنوی و فکری نیز به حساب می‌آیند، رهبرانی که می‌توانند به مردم مسیر رسیدن به واقعیت حقیقی را نشان دهند.

ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم

برگرفته از کتاب عمارت فلسفه