حقوق احزاب اقلیت

در نظم اساسی می‌توان به احزاب اقلیت حقوقی داد که اکثریت را مجبور یا تشویق کند که آن‌ها را به حساب بگیرد و به سوی خود بکشد. از این چنین حقوق، برای مثال، می‌توان قاعده ایراد نطق‌های طولانی آمریکا را نام برد.

قاعده نطق طولانی مجلس سنا در طول سال‌ها اشکال مختلف به خود گرفته است، ولی امروزه مستلزم یک اکثریت شامل سه پنجم رای‌دهندگان ذی‌صلاح است تا بتواند بحث دربارۀ مصوبه‌ای را متوقف کند.

اکثریت و اقلیت

تصمیمات سنا دربارۀ قانون معمولاً از طریق یک اکثریت ساده گرفته می‌شود، ولی قاعدۀ نطق طولانی به هر گروه بیش از دو پنجم سناتورها قدرت مؤثر می‌دهد که قاعده رای‌گیری را از اکثریت ساده به اکثریت مطلق تغییر دهد.

قاعدۀ نطق طولانی به شکلی از سهم در قدرت نیاز دارد – گاهی اوقات اکثریت برای اینکه بتواند قانونی را بگذراند مجبور است با اقلیت سازش کند. نطق طولانی دست کم به اقلیت اسلحه‌ای می‌دهد که بتواند از آن برای حفاظت از جایگاه خودش در نظم اساسی استفاده کند.

موفقیت نطق طولانی، تا جایی که می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد، به قید و بند گروه‌های اکثریت و اقلیت وابسته است. احتمال می‌رود که اگر اکثریت بخواهد می‌تواند قاعده را نپذیرد، و اگر اقلیت تصمیم بگیرد که از آن هر روز استفاده کند، یک چنین امتناعی توجیه‌پذیر بنماید.

• قاعدۀ نطق طولانی فقط در نظامی کار می‌کند که در آن بین احزاب از قبل تا اندازه معینی احترام وجود دارد.

روش رادیکال‌تر عمل آوردن سازش ساختارهای قانونی‌ای ایجاد می‌کند که ساخت یا ساخت اثربخش حکومت ائتلافی را، اجبار می‌کند. احتمالاً آشکارترین مثال این [سازش] در سیستم‌های همکاری مشترک سیاسی یافت می‌شود.

در سیستم‌های همکاری مشترک سیاسی، نظام بر پایه احزابْ نماینده منافع گروهی قرار دارد – در واقع به آن متکی است. نهادهای حکومتی طوری ساخته می‌شوند که گروه‌های رقیب قومی یا مذهبی مجبور می‌شوند در قدرت دولت سهیم شوند.

برای مثال، در ایرلند شمالی نظام باتشکیل مجلس مفوض از اعضای منتخب می‌خواهد که یک عنوان هویت (ملی‌گرا، اتحادگرا، و غیره) ثبت کنند. گروه اتحادگرا اکثراً پروتستان و گروه ملی‌گرا اکثراً کاتولیک‌اند.

قدرت اجرایی باید با قامات وزارتی مشترک بین ملی‌گراها و اتحادگراها، تسهیم شود. در بعضی مناطق قانون فقط با رضایت در عرض گروه گذاشته می‌شود – این کار مستلزم یک اکثریت رای‌دهنده در هر دو گروه است، یا یک اکثریت قابل (60 درصد) از رای‌دهندگان شامل حداقل 40 درصد کسانی که از هر دو گروه رای می‌دهند.

در این زمینه: دموکراسی انتخابی

برگرفته از کتاب: اصول مشروطه خواهی