آبان
هیچ‌کس نمی‌داند نفر بعدی کیست، پس همه باید آماده باشید.
معلم انتخاب می‌کند که چه کسی پاسخ سؤال را دهد. کسی دست بالا نبرد.
احتیاط: این روشی پرمخاطره است. شما باید شاگردان‌تان را به خوبی بشناسید تا بتوانید محیطی امن در کلاس پدید آورید. اگر می‌خواهید این کار خوب پیش رود، شکست نباید مهم باشد.
این روش خوبی برای به چالش کشیدن و ارتقای ذهنی دانش‌آموزان در هر موضوعی است. سؤال را از کل کلاس بپرسید (امکان تأمل برای همه‌ی کلاس را فراهم می‌آورد). مانند روش‌های دیگر، شما باید منتظر بمانید تا شاگردان درباره‌ی جواب سؤال با خود فکر کنند.
این شیوه برای سؤالات با پاسخ کوتاه مناسب است. پرسیدن سؤالات کوتاه سبب به چالش کشیدن ذهن در مدت زمان اندک می‌گردد.
این کار باعث تمرکز آن‌ها می‌گردد. مثلاً بپرسید: شَمْ چیست؟ (پاسخ: شبکه‌ی محلی) شما پاسخی کوتاه دریافت می‌کنید و اگر اشتباهی نیز صورت گرفته باشد به سرعت اصلاح می‌نمایید. اگر پاسخ اول اشتباه بود می‌توانید بگویید، «من از کس دیگری می‌پرسم».
نکته‌ی آموزشی:
شکست باید در کلاس‌تان پذیرفته شده باشد. همیشه در طول فعالیت لبخند بر لب داشته باشید. آماده‌ی انتخاب دانش‌آموزانی که پاسخِ اشتباه می‌دهند و احساس خجالت می‌کنند، باشید.
بیشتر بدانید:
وقتی که دانش‌آموزان خود را برای آزمون یا امتحان آماده می‌کنند، می‌توانید آن‌ها را به گروه‌های چند نفره تقسیم کنید تا این فعالیت را با هم انجام دهند.
در این زمینه: سوال پرسیدن هرمی
برگرفته از کتاب درس پرسیدن و چالش
