درک گفتار و درک مطلب دو مبحث کاملاً مجزا از هم است. درک گفتار، یعنی توانایی دریافت و درک صحیح پیامها در فرایند ارتباط. درک مطلب، یعنی توانایی رمزگشایی و درک آواها و ترکیب آواها یا توانایی خواندن، پردازش و فهم متن. درک زبان، یعنی مجموعهای از هر دو توانایی درک گفتار و درک مطلب. درک زبان از سه مهارت تشکیل میشود:
1. مهارت در فعال کردن دانش خود
2. توانایی تطبیق خواندن یا گوش دادن با ساختار متن
3. توانایی تعبیر و تفسیر متن،
این سه مهارت به سادگی حاصل نمیآیند و در طول عمر فرد در حال تغییر و تحوّلند. پیشرفت این مهارتها در سالهای اول دوران دبستان، اغلب از طریق بلندخوانی آموزگار صورت میپذیرد، اما به محض اینکه دانشآموز قادر به خواندن میشود، خود گامهای بعدی را برمیدارد.
خوب و روان خواندن و درک مطلب درصورتی امکانپذیر است که این سه مهارت به موازات هم بکار گرفته شوند. درک مطلب، علاوه بر این مهارت فوق، به مهارتدیگری نیز وابسته است، از آن جمله تشخیص واژگان و مدت زمانی استکه فرد برای خواندن متن نیاز دارد.
در این زمینه: آموزش صحیح کلمات
برگرفته از کتاب فیل از مورچه کوچک تر است