ذهنیت آلمانی در مورد دولت

“ایمن” ماندن فرد نباید از رهگذر تخریب وجه و اعتبار ملّت تامین شود. دولت در مقامِ موجود زندۀ والاتر، همواره باقی می‌ماند؛ پس دولت باید به دقّت از این امر که هستی‌اش بسان موجودی زنده است، مراقبت کند.

ذهنیت آلمانی

دولت زرهی فولادین است که ملّت برای دفاع از خویش در برابر نیروهای متخاصم بر ‌تن می‌کند. ملّت و مردم نیز اگر به‌دستِ دولتی قوی محافظت نشوند، متلاشی می‌شوند. امّا این امر ما را مستقیماً به مسئلۀ جنگ سوق می‌دهد که دارای نزدیک‌ترین رابطۀ فکری با هر آنچه تاکنون بدان پرداخته‌ایم است.

ما باید مشخّصاً نسبت به این حقیقت آگاه گردیم که دولت ملّی لزوماً وجود سایر دولت‌ها را پیش‌فرض می‌گیرد، و فقط از طریق آن امکان دارد در میان باشد.

شاید برای نخستین‌بار آدم مولر این تصوّر ثمربخش را در قالب کلمات ذیل بیان کرد: اگر سایر دولت‌ها و نهادهای سیاسی، همبستگی افراد را یادآور نشوند، و ایشان را مقیّد به اجتماعی که تشکیل داده‌اند نکنند، آنگاه چگونه تمامی افراد بی‌شماری که دولت از آنها تشکیل شده، می‌توانند از سوی دولت به‌منزلۀ کلْ به رسمیّت شناخته ‌شوند؟

ماهیّت هر دولت به‌نحوی‌ست که خود را بی‌وقفه مایل است همچون موجودی زنده اثبات، و پیوسته خود را با سایر دولت‌ها مقایسه و سنجش کند.

امّا گسترش اُرگانیک دولت همان چیزی‌ست که برای فعالیّت موجود زندهْ ضروری است. به گفتۀ آدم مولر در هر دولتی”فشاری درونی برای رشدی حیاتی وجود دارد که برای نسل حاضر نامکشوف، امّا در عین‌حال لبالب از عزمِ جازمِ نسل‌های پیشین است.”  

در این زمینه: سوداگر و قهرمان

برگرفته از کتاب سوداگران و قهرمانان