رشد ذهنی که توسط کارول دونک گسترش پیدا کرده است، روشی از تفکر، ایدهپردازی و سؤال پرسیدن است که توجه را به سمت جنبههای قابل تغییر و قابل کنترل یک فرد میبرد و رویکردی آموزشی است.
این روش به فرد و تصمیم فردی توجه میکند تا سبب رشد و پیشرفت شخصی گردد.
گاهی تصور میشود که این روش، توانایی و استعداد فردی را در نظر نمیگیرد. رشد ذهنی، استعداد فردی را نادیده نمیگیرد، ولی توجهاش به سمت آن جنبه از وجود آدمیست که آن را میتواند کنترل و مدیریت کند (مثل تلاش و بهرهمندی از روش). این با فلسفهی رواقی باستان قابل مقایسه است که در دعای آرامش نیز بیان شده است:
خدایا! به من آرامشی بده که آنچه نمیتوانم تغییر دهم بپذیرم،
و شهامتی بده که آنچه میتوانم، تغییر دهم،
و خردی که تفاوت این دو را بشناسم.
بسیاری از سؤالات برای افزایش رشد ذهنیاند. اگرچه بسیاری از آنها روح اصلی روش را بد جلوه میدهند و آن را بیش از حد آسان و بیزحمت نشان میدهند، مثل این عبارت که میگوید:
«اگر تلاش کنید، شما میتوانید هرکاری انجام دهید». برای فهم و شناختِ درستِ رشد ذهنی، باید زمان زیادی صرف کرد. دوئک میگوید: «
رشد ذهنی تئوری سادهای نیست». روشهای مختلفی برای رشد ذهنی وجود دارد ولی سؤال کردن بیش از همه توجه را جلب میکند: چه رفتار یا روشی شما میتوانید انجام دهید که، منجر به پیشرفت و پیشروی گردد؟
نکتهی آموزشی: براساس گفتهی خودِ دوئک، رشد ذهنی چیزی شبیه پوستر نیست، بلکه اصول آن باید در هر روز در کلاس، نهادینه شود. روش درست برای شروع این است که، مراقبِ هر مدرکی (شاهدی) از «وضعیت تثبیت شدهی ذهنتان» باشید.
در این زمینه: سوالات چندلایه
برگرفته از کتاب پرسشگری در کلاس