روشنگری

تاریخچه فلسفه روشنگری در فرانسه و همچنین کشورهای دیگر به طور عمده تحت تأثیر رنه دکارت قرار دارد.

این فیلسوف بزرگ در نظر داشت فلسفه را به علمی قابل اطمینان بدل نماید و به این طریق برای همه علوم پایه و شالوده‌ای مطمئن فراهم نماید.

• اگر چه فلسفه دکارت در ابتدا ممنوع بود، اما نفوذ و تأثیر فلسفه وی در داخل و خارج از فلسفه، حتی در فرانسه نیز قابل جلوگیری نبود.

به ویژه اصرار و پافشاری وی بر شناخت واضح و روشن، حتی بدون برخورداری از ادعاهای محتوایی، روشمندانه و متافیزیکی تأثیری فزاینده داشت.

خردگرایی انتقادی که توانسته بود بلند پروازی‌های تحلیلیِ دکارت را مبنا قرار دهد، پیش از تغییر قرن (مدت‌ها قبل از شور و شوقِ نسل بعدی نسبت به انگلستان و تجربه‌گرایی) نزد فیلسوفان و نویسندگان فرانسوی تثبیت شده و به نوعی جای خود را یافته بود.

اما با لغو فرمان نانت جوی از خفقان و سرکوب پدید آمد؛ نویسندگان پروتستان مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و صدای نویسندگان کاتولیک نیز کم و بیش خفه شد.

• اندیشه هنجارشکنانه و سازش ناپذیر به این وسیله به دو گروه یا جناح (بر اساس فرقه)؛ به یک گروه بسیار کوچک و بسیار محتاط در داخل و یک گروه تا حدودی قدرتمندتر و رادیکال تر در خارج از فرانسه تقسیم شد.

به این ترتیب در عصر لوئی چهاردهم که از دید روشنگری دوران اختناق و سرکوب محسوب می‌گردید، مهاجرت بیرونی و درونی به اولین نشانه‌های روشنگری بدل گشتند.

ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم

برگرفته از کتاب عصر روشنگری