به باور پژوهشگران علم پداگوژی، پیشرفت زبان مرحلهای و گام به گام است. کودک ابتدا ادای کتاب خواندن را درمیآورد (مرحلهی کتابخوانی نمایشی). شاید که کودک کتاب را بالاپایین بگیرد، یا آنرا به دهان ببرد و به دندان بگیرد، اما به هر حال دارد ادای افراد بزرگسال را درمیآورد و کتاب میخواند.
پداگوژی
- کودک، به مرور زمان تصویری از کلمات را در ذهن ثبت میکند، بطور مثال؛ نام خود را بالای قفسهی وسایلش در مهدکودک بازمیشناسد. این مرحله «قرائت لوگوگرافیک» نامیده شده است.
- تفکر و تأمل نوآموز از سنین هفت تا پانزده سالگی بر محور ساختار کلمات و شکل حروف الفبا میگردد. این مرحله «قرائت الفبایی» نامیده شده است. در این دوره است که ارتباط آواها، حروف الفبا و تلفظ شکل میگیرد.
پس از آن «خواندن اُرتوگرافیک» پیشرفته رخ میدهد؛ دانشآموز کُلِ کلمهای را که در مرحلهی پیشین تجزیه و تحلیل کرده است، بازمیشناسد.
در این مرحله توجه دانشآموز معطوف است به ساختار درونی کلمات، ریشهی کلمات و پسوندها، و او اینک خیلی چیزها دربارهی هجای الفبایی میداند.
در این زمینه: مهارت های زبانی
برگرفته از کتاب فیل از مورچه کوچکتر است