عیسی از مریم خواست با پیامبریاش، دست یتیمان سرگردان را بگیرد. ممکن است ابتدا به نظر بیاید که منظور از یتیمان سرگردان، مردمی باشند که هنوز به بشارت عیسی ایمان نیاوردهاند، اما عیسی ادامه میدهد که مریم باید به ساحل و نزد یازده شاگرد رفته و آنها را به سوی عیسی بازگرداند.
مریم مجدلیه و عیسی مسیح
- چراکه اهریمن ایشان را فریب داده و آنها همچون گذشته به صید در دریا مشغول شدهاند درحالی که پیشتر با تورهایشان آدمیان را در دریای حیات صید میکردند.
عیسی به مریم میآموزد که ابتدا به آنها بگوید برادرتان شما را فرامیخواند، اگر برای برادریاش ارزش قائل نشدند، به آنها بگوید که او خداوندگار شماست و اگر باز هم توجهی نکردند، به ایشان بگو او سرور شماست.
در هر صورت، «همهی مهارت و پندت را به کاربند تا گوسپند را نزد رمه آوری». با این حال، عیسی میگوید که اگر از آنها نابخردی و سرگردانی دیدی، پطرس را در آغوش بگیر و سخنان نهان من با او را یادآور شو.
آنچه که بیش از هر موضوع دیگری به چشم میآید، تردید عیسی نسبت به ایمان شاگردانش است. او از مریم میخواهد که هر طور شده آنها را متقاعد سازد که برگردند و در این ماموریت نیز مجددا بر زیرکی و هوشمندی مریم تکیه میکند چراکه از او میخواهد با مهارتی که دارد این کار را انجام دهد.
- با نگاهی به این صحنه، این موضوع دریافت میشود که تنها مریم به واسطهی ایمان قویاش در کنار مقبره ناآرام بوده است، در حالی که دیگران، حتی پطرس که عیسی با او سخنان محرمانه داشته است، به سراغ زندگی روزمرهی خود رفته بودند.
عیسی گویا افزون بر خردمندی مریم، با تکیه بر وفاداری و ایمان او، به مریم بیشترین اعتماد را دارد. این نگرش به مریم را میتوان در مزمور دیگری که از رسولان عیسی نام برده شده است، یافت.
در آنجا مریم اینگونه معرفی میشود: «مریم تورانداز، که برای یازده سرگردان صیادی کند.» این بدان معنی است که مریم از نظر نویسندهی این مزامیر گردآورندهی این رمهی سرگردان دانسته میشود. کسی که با هوشمندی توانایی هدایت و انسجام گروه نخستین مومنان را دارد.
در این زمینه: مریم مجدلیه به عنوان زن گناهکار
برگرفته از کتاب: اسطوره سوفیا