میل جسمانی

میل جسمی بخشی از ناخوشی اعتیاد است. این میل، اشتیاق به شادی از طریق دیدن، بوییدن، شنیدن، چشیدن و لمس است. وقتی قدم می‌زنیم و از جلوی یک فروشگاه می‌گذریم و چیزی در ویترین چشم‌مان را می‌گیرد، حس خوبی پیدا می‌کنیم، حتی شاید بزاق دهان‌مان ترشح شود و خیلی زود متوجه شده که خواهان آن چیز هستیم. در یک رستوران نشسته و با خوشحالی از غذای خود لذت می‌بریم.

جسم

همان ‌موقع گارسونی با ظرف غذای فردی دیگر از کنارمان می‌گذرد. آن غذا هم چشم‌مان را می‌گیرد و بعد آن را هم می‌خواهیم. پکی به سیگار می‌زند و بلافاصله وسوسۀ یک نخ سیگار یا ماری‌جوانا می‌کنیم. صدای باز شدن در بطری مشروب یا به هم خوردن جام‌های آن را می‌شنویم و بعد میل به مشروب‌خواری آغاز می‌شود. به‌طور تصادفی با فردی برخورد می‌کنیم و بعد به سمت میل جنسی با او برانگیخته می‌شویم. چیزی را می‌چشیم و بعد حتی پیش از اینکه بشقاب خود را تمام کنیم دل‌مان غذای بیشتری می‌خواهد.

در تجربۀ کسب رضایتی که به‌وسیلۀ اعتیاد خود به دست می‌آوریم، میل جسمانی هم وجود دارد. همچنین برای موارد مادی مثل پول، مایملک، وسایل الکترونیکی و غیره نیز میل جسمانی وجود دارد. همان‌طور که بخشی از طبیعت انسانی، تجربۀ میل و اشتیاق است، وقتی‌که این میل ایجاد شده و زندگی ما را تحت تاثیرخود قرار داد، تبدیل به یک مانع می‌شود. بسیاری از ما بیش از نیاز خود طلب می‌کنیم.

فقط کافی است به انباری، زیرزمین و کابینت‌های خانۀ خود نگاه کنید و ببینید که چقدر وسایلی دارید که حتی از آن‌ها استفاده نکرده‌اید. میل جسمانی مانع اصلی برای بسیاری از افراد درگیر اعتیاد است. ما باید بیاموزیم که شعله‌های سوزان این وسوسه را فرو بنشانیم. اعتدال و میانه‌روی در امیال، همواره مانند مرهمی برای میل جسمانی است.

اگر بتوانیم اعتدال بیشتری در زندگی خود ایجاد کرده و شروع به درک و قدردانی از نقایص زندگی کنیم، علف‌های هرز میل جسمی پژمرده می‌شوند. وقتی در جستجوی کمال هستیم، وسوسه‌های خود را چند برابر می‌کنیم.  هیچ‌چیز کامل نیست، ما می توانیم در جستجوی کمال باشیم، اما درنهایت هرگز به رضایت خاطر دست نخواهیم یافت.

در این زمینه: ذهن بیدار

برگرفته از کتاب هشت گام برای بهبودی آموزش غلبه بر اعتیاد