مرداد
اختلال زبان، اغلب با مشکلات دیگری چون کمبود توجه و تمرکز حواس، تعامل اجتماعی، حرکات بدن و درک آواها، همراه است. به‌طبع چنان‌چه فرد فرصت درک شنیده‌هایش را نداشته‌باشد، به‌دشواری می‌تواند تمرکز خود را حفظ کند.
اختلال زبان
او باید نهایت تلاش خود را به‌خرج دهد تا بتواند حرفی بزند یا حرفی بشنود. بدین سبب خیلی زود خسته می‌شود. به‌عبارت دیگر، زبان، توجه و تمرکز بر روی یکدیگر تأثیر داشته و از یکدیگر تأثیر می‌پذیرند.
نیاز ما به‌زبان حیطه‌های گسترده دارد؛ تشخیص و تنظیم رفتار خود، استدلال با خود، برنامه‌ریزی کارهای آینده، درک طرز کار و دستور عمل‌ها بخشی از این گستره‌ی پهناور است.
گستردگی این پهنه شرایط دشواری برای بسیاری از افراد مبتلا به‌اختلال زبان به‌وجود می‌آورد، به‌نحوی‌که فرد، در طول عمر خود با مشکلات اساسی و ریشه‌داری مواجه می‌شود.
بسیاری از افراد مبتلا به ای‌دی‌اچ‌دی و اوتیسم به‌اختلال زبان نیز دچارند. افراد مبتلا به ای‌دی‌اچ‌دی (کم‌توجهی و بیشفعالی) معمولاً برای مدت زمان طولانی قادر به تمرکز نیستند و تمایل دارند دائماً در جنب‌وجوش باشند.
این افراد، غالباً از روی غریزه و بدون فکر قبلی رفتار می‌کنند و دست به‌عمل می‌زنند، تحمل گوش دادن به‌حرف دیگران را ندارند و حرف دیگران را قطع می‌کنند، ناگهان از موضوعی به موضوعی یا از شاخه‌ای به‌شاخه‌ای می‌پرند و استدلال می‌آورند.
در این زمینه: مادر آلبر سکوت غریبی داشت
برگرفته از کتاب مادر آلبر سکوت غریبی داشت
