دوران زندان که هیتلر از آن به عنوان «دانشگاه با هزینۀ دولت» نام برده است، در واقع این فرصت را برای وی فراهم نمود تا بتواند از انواع اصول و محتوای ابتدایی، از جمله ایدههای شکبرانگیز و نژادی-شبهعلمی، یک جهانبینی منسجم و از نظر وی قانعکننده، ایجاد نماید.
هیتلر زندانی
- هیتلر جهت نمایانسازی شناخت اصیل، از نامبردن منابع همواره اجتناب میورزید، وی برای این منظور مدام از سبکی مبالغهآمیز و مغرورانه بهره میبرد و قصد داشت به این طریق برتری فکری خود را نمایان نماید.
هیتلر همچنین از این فرصت استفاده کرد تا با اشاره به سابقۀ فعالیتها و زندگی خود در «نبرد من»، بر نقش پیشوا و ناجی ملی تأکید نماید. به این ترتیب پیوستن هیتلر به «حزب کارگران آلمان» و سازماندهی دوبارۀ جنبش توسط وی، به چنان تحولی بدل گشت که همه چیز شبیه به یک تقدیر سرنوشتساز حتی به یک رسالت تاریخی، به نظر میرسید.
در انتهای این تحول «تصرف قدرت» در کشور قرار داشت، چون «جنبشی که در زمان حاکمیت اکثریت بر همه چیز و همه کس، خود را اصولاً با اصل اندیشۀ رهبر و مسئولیت ناشی از آن، تطبیق میدهد، بیتردید روزی بر وضعیت کنونی غلبه خواهد کرد و پیروز خواهد شد».
هیتلر با توجه به قصد و نیت خود برای ورود به سیاست، از برنامۀ اولیهاش برای انتشار دفاعیهای از خود، فاصله گرفت. در عوض، وی در «نبرد من» تصویری از رسالت رهاییبخش خود ترسیم کرد، رسالتی که پیش از این در جریان محاکمه نیز مطرح شده بود، پیروان هیتلر نیز وی را به عنوان «منجی آلمانی» میستودند.
به این ترتیب هدف اصلی «نبرد من» را با وجود تمامی اختلافنظرها میتوان اینگونه توضیح داد که هیتلر با نوشتن چنین کتابی در نظر داشته است، نقش خود به عنوان رهبر و پیشوا را تثبیت و استوار و به امیدواری موعودگرایانۀ پیروان خود خدمت نماید. با وجود این، تا آنجا که مربوط به اعتبار زندگینامۀ هیتلر میشود، «نبرد من» از لحاظ ارزش، یک منبع محدود به شمار میرود و موضوع مهمتر در خصوص این کتاب، این واقعیت است که هیتلر بیشتر به دنبال ایجاد سبک بوده است.
در این زمینه: نبردی مقدس علیه یهودیان
برگرفته از کتاب: جهان بینی آدولف هیتلر