انسان شناسی, تاریخ, جامعه شناسی, روانشناسی, علوم سیاسی, عمومی, فلسفه
پیشوا
دی
پیشوا همواره بر حق است
- ناسیونال سوسیالیسم شبیه یک فرقۀ مذهبی بود که بنیان‌گذار آن هنوز همراه مؤمنان است.
در شیوه‌ای که نازی‌ها هیتلر را معرفی می‌کردند هاله‌ای از ابرانسان وجود داشت. هرمان گورینگ در سال 1941 از زبان خطاناپذیری استفاده کرد که مختص به پاپ بود: «ما ناسیونال سوسیالیست‌ها با اعتقاد کامل اعلام می‌کنیم که از نظر ما پیشوا در تمام مسائل سیاسی و سایر مسائلی که بر منافع ملی و اجتماعی مردم تأثیر می‌گذارد، خطاناپذیر است.»
او افزود که ژرمن‌ها «عمیقاً و قویاً» به رسالت مقدّر شده و الهی هیتلر باور دارند. سربازان آلمانی و اعضای جوانان هیتلری سوگند شخصی خود را خطاب به هیتلر بیان می‌کردند و فرمان‌برداری مطلق را متعهد می‌شدند، گویی ایمانشان را در برابر خدای خویش و هم‌کیشان خود شهادت می‌‌دادند و بر آن صحه می‌گذاشتند.
پوستری رایج در طول سال‌های نازی، تصویری از هیتلر با این شرح داشت: «یک قوم، یک رایش، یک پیشوا». بر کتابچه‌ای که انتشارات حزب نازی در سال 1941 منتشر کرد فقط می‌توان نام کتاب دعا را گذاشت. از مردم پرسیده می‌شد که پیشوا برای آنها چه معنایی دارد؟
- به گفتۀ یک سرباز: «پیشوای ما بی‌نظیرترین مرد تاریخ است. من بی‌هیچ قید و شرطی به او و جنبش وی ایمان دارم. هیتلر دین من است.»
ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم
برگرفته از کتاب کمرهای خم‌شده (پروپاگاندای آلمان نازی و جمهوری دموکراتیک آلمان)
