کتاب های سیاسی سیسرون

مطالعات سیسرون

با مطالعه سیسرون انسان معاصر قادر بود هستی انسان طبیعی خالص و آلوده نشده را در زندگی فعال، در پیشه شهروندی، به‌عبارت دیگر در سیاست‌اش ببیند و بیش از هر نویسنده دیگری او بود که با القای عناصر سازندۀ رفتار و کردار به سیاستْ اومانیست‌های اولیه را تحت تأثیر قرار داد.

برای اومانیست‌ها  انسان خوب و شهروند استعاره‌ای بیش نبود.

برای آنها رفتار سیاسی انسان هنر شهروندی محسوب می‌شد که به‌عنوان یک مقوله مشخص قابلیت‌ها، دوره زندگی طولانی و متمایزی را آغاز کرد.

آنها هنجارهایی صرفاً برای سیاست درست کردند ، از این رو فضایل سیاسی نیز نامیده می‏شود، و بنابراین یکبار دیگر ارتباط با دوره باستان متأخر برقرار شد. 

علیرغم مقام شامخ سیسرون نباید فکر کرد که او تنها نویسنده قدیمی صاحب نفوذ بود.

راست است که او را بیش از هر نویسنده دیگری خواندند و شناختند، اما دیگران نیز که به دانش‌طلبی اومانیست‌ها ربط داشتند و از ُبعد سیاست و رموز کار آن برایشان مهم بود بررسی و تعبیر کردند.

در حالی‌که در قرون گذشته- دوره فرانک‌ها- نویسندگان آبایی (آمبروس، جروم، آگوستین و امثالهم) به‌عنوان سرچشمه دانش و مدل سوگیری جامعه کلیسایی و مسیحیان جهان به خدمت گرفته شدند، اینک امثال سیسرون، لوی، اووید، کوییتلیان­، سنکا و پیروان‌اشان برای اهداف دیگری عهده‌دار همین وظیفه شدند.

از هر نظر، همه آنها را مجسم کننده و نگارگر سایه روشن‌های انسان رم قدیم ‌گرفتند.

جذابیت کار اینان تصویر واقعی انسان طبیعی بود چون دقیقاً نوع انسانی را که در حوزه عمومی، زندگی شهروندی، و سیاست فعال بود و بنابراین می‌توانست الگو وار شود منتقل می‌کرد.

ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم

برگرفته از کتاب بنیادهای اومانیسم رنسانس