واژگون سازی

دو اصطلاح تشکیل‌دهنده یک تقابل دوگانه از نظر ساختاری به‌صورت یک نظم انقیادی تنظیم و فرمول‌بندی می‌شوند، که در آن یکی از دو اصطلاح از قبل بر دیگری حاکم است یا دست بالا دارد.

وانوسازی

وانوسازی با مرحله واژگون‌سازی سلسله‌مراتب موجود آغاز می‌شود. این «برعکس کردن سناریو» یا آن‌چه دریدا به‌عنوان «پایین آوردن هر آن‌چه بالا بود» توصیف می‌کند، به‌معنای واقعی کلمه، یک ژست انقلابی است تا جایی که نظم موجود – تنظیمات پیشاپیش دارای سلسله‌مراتب نابرابر و خشن – وارونه یا واژگون می‌شود.

دریدا توضیح می‌دهد: «نادیده‌انگاری این مرحله واژگون‌سازی به‌معنای فراموشی ساختار تعارض‌آمیز و انقیادآور تقابل است».

اما وارونگی، به‌تنهایی، کافی نیست. این تنها نیمی از داستان است. و به‌همین دلیل است که این فقط یک «مرحله» یا اولین گام است. همان‌طور که دریدا اشاره می‌کند و به‌خوبی می‌داند (و در این مورد به‌طور اخص از نیچه پیروی می‌کند) یک وارونگی مفهومی یا ژست انقلابی – خواه اجتماعی، سیاسی یا فلسفی باشد – در عمل کار چندانی یا هیچ کار برای به‌چالش‌کشیدن یا تغییر نظام مسلط انجام نمی‌دهد.

با تعویض صرف موقعیت‌های نسبی اشغال شده توسط دو اصطلاح متضاد، وارونگی هم‌چنان به حفظ تقابل دوگانه‌ای می‌پردازد که در آن و بر اساس آن عمل می‌کند – البته به‌شکل وارونه یا معکوس. همان‌طور که دریدا اشاره می‌کند، چرخش صرف چیزها هنوز «در قلمرو بسته این تقابل‌ها قرار دارد و در نتیجه به تأیید آن می‌پردازد».

در این زمینه: وانوسازی چیست

برگرفته از کتاب وانوسازی