جنگ آلمان و انگلستان

درگیری بین انگلستان (لویاتان) و آلمان (بهیموث) و در نهایت شکست آلمان در نتیجه محاصره دریایی، موضوعی که اشمیت آن را نقض قوانین بین‌المللی و نشانی از یک جنگ تمام عیار می‌دانست، به نظر می‌رسد در متون باستانی قابل یافت باشند، مسائلی که در ابتدا به نظر می‌رسند از هیچ ارتباطی با زندگی سیاسی برخوردار نباشند، اما هنگامی که با حوصله مورد بررسی قرار می‌گیرند، معنایی مصیبت‌بار و به صورت شگفت‌انگیزی به روز را آشکار می‌نمایند.

یهودیان و جنگ

• اشمیت پس از توصیف استعاری درگیری بین انگلستان و آلمان در جنگ جهانی اول، به توضیح محتوای «تفسیرهای یهودی از لویاتان و بهیموث» می‌پردازد و با اشاره‌ای به دوران معاصر می‌افزاید:

• «یهودیان اما در کناری می‌ایستند و تماشا می‌کنند که مردم زمین چگونه یکدیگر را می‌کشند و از نظر آنها این نبردها و کشتار، قانونی و بدون عیب است. بنابراین آنها از گوشت مردگان تغذیه می‌کنند و زنده می‌مانند».

به این ترتیب همانند ارزیابی فوق، نبردی که «قدرت‌های فکری و اخلاقی» یعنی یهودیت، پیش از این در قرن نوزدهم علیه رایش دوم به راه انداخته بودند، با نابودی رایش دوم در سال  1918، به پایان می‌رسد.

«امروزه، پس از تجدید قوای مردم آلمان توسط آدولف هیتلر، نبردی مشابه آشکار می‌شود، نبردی که به وسعتی در سطح سیاست جهانی دست می‌یابد». اشمیت در متنی در سال 1939 مدعی می‌شود: جنگ جهانی دوم هنوز شروع نشده است، اما به وضوح در افق مشخص است.

• رایش سوم به سرعت به آن نزدیک می‌شود، اما در عین حال در نظر دارد، مسئولیت آن را برعهده یهودیان و توطئه‌های بی وقفه آنها بگذارد».

در ژانویه همان سال آدولف هیتلر اعلام می‌کند: «اگر قدرت مالی یهودیت در داخل و خارج اروپا موفق شود، یک جنگ جهانی دیگر به راه بیندازد، نتیجه این جنگ نه بلشویزه شدن کره زمین و پیروزی یهودیان، بلکه نابودی نژاد یهودی در اروپا خواهد بود».

در این زمینه: بلشویسم و یهودیت

برگرفته از کتاب: هایدگر و ایدئولوژی جنگ