تیر
«بزرگسالان، غالباً عبارات و استعاره‌هایی را به کار می‌برند که کودکان با آن‌ها آشنا نیستند. برای گسترش درک زبانی کودکان، فهم این عبارات مفید است. آن‌ها را برایشان توضیح دهید».
این توصیه بیشتر مناسب کودکان اوتیسمی است، ولی برای همه‌ی دانش‌آموزان مفید است. وقتی به دانش‌آموزان توصیه‌هایی می‌کنید، از اطلاعات واضح و مشخص استفاده کنید.
دستورالعمل‌ها را با دقت به جزئیات توضیح دهید. آنچه را که دقیقاً می‌خواهید، با صدایی واضح و روشی درست بیان کنید:
- «به‌جای اینکه بگویید»، مشغول کار شوید، بگویید: «مدادتان را بردارید و مشغول شوید».
- به‌جای اینکه بگویید: «روی میز نزن» بگویید: «از تو می‌خواهم که مدادات را روی میز بگذاری».
- نگویید: «کتاب‌ات را تحویل بده» بگویید: «صفحه‌ای از کتاب که نوشته‌اید را باز کنید و لطفاً روی میز من بگذارید».
- نگویید: «صندلی‌ات را تکان نده»، «بگویید: مطمئن باش که هر چهار پایه‌ی صندلی‌ات روی زمین باشند».
- نگویید: «با بغل دستی‌ات حرف نزن»، بگویید: «شما باید ساکت باشید تا زودتر و سریع‌تر کارتان را تمام کنید».
هر دستورالعملی را، با اعتماد به نفس و محکم بیان کنید. پیش دانش‌آموز بروید. دوباره کاری که باید انجام دهد، را توضیح دهید. این کار بسیار مؤثر است.
نکته‌ی آموزشی: لیستی از رفتارهای درست را در کلاس تهیه کنید و نشان دهید. لیستی از رفتار‌هایی که شما دوست دارید بچه‌ها در کلاس داشته باشند را، تهیه کنید. هر خط با این عبارت آغاز شود: «در کلاس ما، ما می‌خواهیم ببینیم که……. ».
در این زمینه: هماهنگی آسان
برگرفته از کتاب مدیریت رفتاری
