اردیبهشت
روان‌درمانی بین‌فردی نسبت به درمان شناختی‌رفتاری یا درمان حل‌مساله کمتر رهنمودی است و به‌شکل هفتگی در یک دوره طولانی‌تر، معمولاً 12 تا 20 جلسه انجام می‌شود. روان‌درمانی بین‌فردی بر هدف قراردادن و حل مشکلات خاص مانند سوگ، انتقال نقش، اختلاف نقش، یا تعارضات بین‌فردی تمرکز دارد.
روان درمانی
این نوع مشکلات معمولاً در میان سالمندان به‌صورت سوگ شدید، دشواری در مقابله با دوران بازنشستگی، درگیری‌های زناشویی یا دشواری در پذیرش مراقبت رخ می‌دهند و می‌توانند انزوای اجتماعی و تنهایی را تسریع یا بدتر کرده و هیجان‌های شدید و قوی‌ای ایجاد کنند که تحمل، درک و بیان آنها دشوار است.
میلر و سیلبرمن دریافتند که 42 درصد از سالمندان گزارش کردند که برای بهبودی از دوره افسردگی خود، باید تعارضات بین‌فردی را، که اغلب با همسر، فرزندان و خواهر و برادر آنها است، حل‌وفصل کنند. روان‌درمانی بین‌فردی به افراد کمک می‌کند تا با تغییر خود مساله یا تغییر رابطه با مساله یا هر دو مشکل را حل کنند.
این چارچوب روان‌درمانی بین‌فردی را از سایر رویکردهای درمانی، که مشکل را در درون فرد شناسایی می‌کنند، متمایز می‌کند. با روان‌درمانی بین‌فردی، رابطه درمانی به یک حمایت انتقالی مهم تبدیل می‌شود که در طول یک بحران سخت، یک ارتباط امن را فراهم می‌کند.
روان‌درمانی بین‌فردی از عوامل مشترکی مانند امید و انتظار برای تغییر استفاده می‌کند و بر عاطفه به جای شناخت و همچنین بر اهداف کوتاه‌مدت به جای کاوش بی‌پایان تأکید می‌کند. همچنین روان‌درمانی بین‌فردی از تمرکز سنتی بر الگوهای شخصیتی یا سبک دلبستگی مشکل‌ساز اجتناب می‌کند که می‌تواند روحیه افراد را تضعیف کرده و تجربه آسیب و پریشانی آنها را به شکلی خطرناک بی‌ارزش کند. روان‌درمانی بین‌فردی از تکنیک‌های درمانی خاص رویکردهای مختلف از جمله درمان روان‌پویشی، حمایتی و رفتاردرمانی استفاده می‌کند.
افزایش حمایت اجتماعی، کاهش استرس، تسهیل پردازش هیجانی و بهبود مهارت‌های بین‌فردی نیز مکانیسم‌های تغییر در روان‌درمانی بین‌فردی است. علاوه بر اثربخشی آن به‌عنوان مداخله‌ای برای افسردگی سالمندی، روان‌درمانی بین‌فردی بین تشخیصی است و می‌تواند حتی برای افراد دارای آسیب شناختی خفیف مفید باشد.
در اینجا، اصلاحات معمولاً شامل استفاده از مراقب در فرآیند، تشخیص، درمان و انتقال نقشی که مراقبین به موازات تغییر سطح عملکردی فرد دارند، می‌باشد. روان‌درمانی بین‌فردی برای آسیب شناختی، اغلب مشاجراتی را که پیرامون مسائل مربوط به مراقبت به وجود می‌آیند، هدف قرار می‌دهد.
در این زمینه: تاریخچه روان درمانی بزرگسالان در سالمندی
برگرفته از کتاب مداخلات روانشناختی در سالمندان
