فلسفه
سیمون دوبووار
تیر
- سیمون دوبووار (86-1908) رماننویس و فیلسوف بزرگ فرانسوی بود که نقش مهمی در گسترش دو جنبش عظیم قرن بیستم، اگزیستانسیالیسم و فمینیسم، داشت.
دوبووار و اگزیستانسیالیسم
اولین اثر مهم دوبووار، رمان مهمان (1943) بود که تاثیر ورود یک زن جوان به زندگی یک زوج را واکاوی می‌کند. ماجرایی که برخاسته از زندگی خود او و ژان پل سارتر بوده است. رابطه‌ی پیچیده و مبهم دوبووار و سارتر، نقشی محوری بر گسترش مجدد اگزیستانسیالیسم در فرانسه داشت.
- به عقیده‌ی جودیث باتلر، منتقد پرنفوذ فمینیست، دوبووار توانست درونمایه‌ها و لحن مورد نظر خود را با جنبش اگزیستانسیالیسم در هم آمیزد. مهم‌ترین نوشته‌های او در زمینه‌ی اگزیستانسیالیسم، بدین قرار است:
خون دیگران (1945)، رمانی در بطن جنبش مقاومت فرانسه در جنگ جهانی دوم؛ اخلاق ابهام (1947)، نظریه‌ای وجودی در باب هویت و انتخاب؛ و جنس دوم (1949)، بررسی مهمی در زمینه‌ی جایگاه زنان و ستمدیدگی و رهایی آن‌ها.
دوبووار یکی از تأثیرگذارترین جملاتش را در همراهی با تفکرات قرن بیستم، در کتاب جنس دوم نوشته است:
“کسی زن به دنیا نمی‌آید، بلکه زن می‌شود.” دانا هاراوی، متفکر بزرگ در حوزه‌ی فمینیسم و فرهنگ معاصر آمریکا، این جمله را به عنوان هسته‌ی مرکزی توسعه‌ی جنبش فمینیستی مدرن تلقی می‌کند. تاکید دوبووار بر “شوند”، در مقابل ماهیت‌ها و کیفیت‌های ثابت، نکته‌ای است که این جمله را به اگزیستانسیالیسم پیوند می‌دهد.
به عقیده‌ی آیریس مرداک، بینش دوبووار تا حد زیادی به واسطه‌ی تجربه‌ی اشغال فرانسه توسط نازی‌ها شکل گرفته است. مرداک معتقد است که دوبووار در مواجهه با معضلات و تصمیمات ناگزیر پیش روی جنبش مقاومت، تفسیری مجدد را از اگزیستانسیالیسم و زندگی روزمره ارائه کرده است.
- رمان خون دیگران نمونه‌ایاست که در آن شکست ارتش فرانسه در سال 1940 روایت می‌شود. روایتی که از دیدگاه شخصیتی به نام ژان بلومارت صورت می‌گیرد، بورژوآیی که رئیس اتاق بازرگانی بوده و اکنون فرمانده‌ی جنبش مقاومت شده و در همین زمان شاهد مرگ تدریجی معشوقه‌اش هلن است. به راستی در چنین جهانی، آزاد بودن چه معنایی دارد؟
در این زمینه: اگزیستانسیالیسم و ترازدی
برگرفته از کتاب: فرهنگ توصیفی اگزیستانسیالیسم
