اطلاعات غلط
جنگهای جهانی شاهد استفاده مکرر از کمپینهای اطلاعات فریب بود. داستان کارخانه جنازه ساز آلمانی، ماشین آلات تبلیغاتی «جوزف گوبلز» و تبلیغات ضد نازی توسط سرویسهای اطلاعاتی انگلیس برای ترغیب آمریکا برای پیوستن به جنگ، نمونههای بارز مغالطات در این دوره است.
در طول جنگ جهانی اول، به دلیل محاصره دریایی بریتانیا، کمبود چربی در آلمان وجود داشت. گزارشهایی مبنی بر اینکه آلمانیها به استخراج گلیسیرین از بدن سربازان کشتهشده متوسل شدهاند، گزارش شده بود. «تایمز» و«دیلی میل» دو روزنامه مهم انگلیس در سال 1917 گزارشهایی از منابع ناشناس منتشر کردند که مدعی بازدید از کارخانههای اجساد بودند.
با وجود اینکه نادرست بودن این گزارشها ثابت شد، اما تأثیر طولانی مدت آن باقی ماند. در طول جنگ جهانی دوم، زمانی که اخبار مربوط به هولوکاست برای اولین بار منتشر شد، اطلاعات نادرست قدیمی یکی از عواملی بود که گفته می شود باعث شد این گزارش های اولیه چندان جدی گرفته نشود.
مغالطات نیز با گذشت زمان سازمان یافتهتر و پیچیدهتر شدهاند. از سال 1970 دولت آپارتاید آفریقای جنوبی از یک تبلیغات پیچیده جهانی و لابی گری حمایت مالی کرد. قصد آنها هدف قرار دادن چهرههای اصلی تأثیرگذار در غرب برای مقابله با مخالفتهایی بود که با سیاستهای آپارتاید انجام میگرفت.
این یک کارزار سازمان یافته بود که توسط سازمانی به نام انجمن بین المللی همکاری و توسعه در آفریقای جنوبی یا ACODA انجام شد. آنها کنفرانسها و سمینارهایی ترتیب میدادند و پذیراییهای شام با حضور چندین شخصیت برجسته مانند نمایندگان پارلمان انگلیس و اروپا برگزار میکردند.
واکنشهای ما در برابر مغالطات نیز شدیدتر شده است. انتقاد «لیپمن» از مطبوعات، واکنشی به تبلیغات جنگ طلبانهای بود که رسانههای آمریکایی تا زمان جنگ جهانی اول در آن شرکت داشتند.
در واقع این انتقادها و گفتگوی او با «دیویی» محور پایه گذاری راه حلهای مناسبی بود که به ویژه توسط نیویورک تایمز هدایت میشد و این راه حلها منجر به جدا شدن تبلیغات از حقایق در سرمقالهها شد.
همانطور که در آن زمان رخ داد، امروز هم نیازی مبرم به دستیابی به راه حلهایی وجود دارد که نقشی که پلتفرمهای رسانههای اجتماعی در انتشار اخبار و اطلاعات بازی میکنند را شناسایی کند.
برگرفته از کتاب شبکه های اجتماعی و سیاست قدرت
ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم