زیست شناسی, عمومی
زندگی در چهار میلیارد سال پیش
اردیبهشت
شروع زندگی
زندگی برای اولین بار در حدود چهار میلیارد سال پیش، مقارن با 600 میلیون سال پس از تشکیل زمین، بر روی زمین آغاز شد. پروکاریوت‌ها ابتدایی ترین و فراوان ترین اشکال زنده هستند.
بقای موفقیت آمیز آنها به عوامل مختلفی نسبت داده شده است: بیشتر پروکاریوت‌ها دارای یک دیواره سلولی هستند که از سلول در مقابل عوامل آسیب‌زا محافظت می‌کند و پایداری شکل سلولی آنها را نیز بر عهده دارد. بسیاری از گونه‌ها، توانایی ذاتی در حرکت به سمت مواد مغذی و اکسیژن و فرار از محرک‌های مضر را دارند.
مهم تر از همه اینکه پروکاریوت‌ها می‌توانند با کمک تقسیم دوتایی (شکافته شدن به دو قسمت) به صورت غیرجنسی تکثیر کنند و با این روش به سرعت با شرایط نامساعد محیطی سازگار می‌شوند.
براساس طبقه بندی قلمروی ووئز و فاکس، دو قلمرو از سه قلمرو موجودات زنده یعنی آرکئی باکترها و باکتری‌ها از نوع پروكاریوتی هستند و فاقد هر گونه غشاء در اطراف هسته و اندامك‌های خود می‌باشند؛ اندامک‌ها ساختارهایی سلولی (مانند ریبوزوم و میتوكندری) هستند كه وظایف خاصی در سلول بر عهده دارند.
فضای داخلی سلول پروکاریوتی به شکل یک مایع ژلاتینی است که سیتوزول نام دارد و درون آن مواد سلولی به حالت معلق قرار دارند. داکسی ریبونوکلئیک اسید (DNA) در ناحیه نوکلئوئیدی سیتوزول (هسته نما) موجود است.
آرکئی باکترها توانایی فوق العاده ای جهت سازگاری، زنده ماندن و تکثیر در شرایط نامساعد محیطی دارند که در آن تنها چند شکل از موجودات زنده دیگر قادر به ادامه حیات هستند. برخی از آرکئی باکترها به عنوان اکسترموفیل، در چشمه‌های داغ آتشفشانی زندگی می‌کنند، و برخی دیگر در دریاچه بزرگ نمک در یوتا ساکن هستند، جایی که غلظت نمک آن ده برابر بیشتر از آب دریا است.
اکثر پروکاریوت‌ها با فاصله زیاد از نوع باکتری هستند، برخی از آنها با جانوران روابط همزیستی یا متقابل (متقابل سودمند) دارند. باکتری‌ها به دلیل نقششان در ایجاد بیماری‌ها بسیار بهتر شناخته شده‌اند و تخمین زده شده است که نیمی از کل بیماری‌های انسانی علت باکتریایی دارد.
باکتری‌های مورد بررسی در زیر میکروسکوپ می‌توانند شکل‌های مختلفی از خود نشان دهند که رایج ترین آنها شامل کره‌ای، میله‌ای، مارپیچی یا کاماشکل هستند. براساس ترکیب شیمیایی موجود در دیواره سلولی باکتری‌ها و پاسخ آنها به یک رنگ ویژه (رنگ آمیزی گِرم)، باکتری‌ها به عنوان گرم مثبت یا گرم منفی طبقه بندی می‌شوند که این امر پیامدهای مهمی در پزشکی بالینی جهت تشخیص و درمان بیماری‌های عفونی به کمک آنتی بیوتیک‌ها دارد.
ما بیشتر در این اینجا در این مورد صحبت کرده ایم
برگرفته از کتاب رویدادهای برجسته در تاریخ زیست شناسی
