اخبار دولتی

بنگاه‌های خبرپراکنی بین‌المللی زیرک، مدت‌هاست که قدرت اخبار در دستیابی به اهداف دفاعی را درک کرده‌اند. جان ریث نخستین مدیرکل بی‌بی‌سی استدلال می‌کند که اخبار «ارتش شوک تبلیغات» هستند.

• تئوری اخبار دولتی (اخباری که با حمایت دولت منتش می‌شوند)، این فایده را دارد که از ارائه رویدادها به یک مخاطب خارجی به شیوه‌ای عینی، فایده‌ای هم نصیب بازیگر می‌کند.

بنگاه های خبری در دنیا

این‌که شنوندگان به منبع اعتماد کنند و قدردان حامی آن باشند به آن نهاد یعنی دولت کمک می‌کند که مخاطبان بین‌المللی، رویدادهای جهان را به جای این‌که از از نگاه رقیب استراتژیکش ببینند بر اساس چارچوب‌ها و اولویت‌های او ببینند. شناخته ‌شده‌ترین بنگاه‌های خبری این چنینی آن‌هایی هستند که به قدرت‌های بزرگ قرن بیستم وابسته اند: سرویس جهانی بی‌بی‌سی ، دویچه وله، رادیو بین‌المللی فرانسه و صدای آمریکا.

در حالت ایده‌آل، این مؤسسات از طرف حامی خود الزام دارند تا رویدادهای جهانی را به طور عینی پوشش دهند و خیلی شفاف یک دیوار حائل برای محافظت از گزارشگران خود در برابر نفوذ سیاسی ایجاد کنند. مدیر کل بی‌بی‌سی در زمان جنگ عراق در سال 2003 – گرگ دایک – نه تنها درخواست تونی بلر را برای حمایت بیشتر از نقش بریتانیا در حمله رد کرد، بلکه این کار را با صراحت و بدون رودربایستی انجام داد.

درحالی‌که برخی از بنگاه‌های خبری که حامی دولتی دارند فرصت‌هایی برای معرفی اولویت‌های آن‌ها دارند، فاصله‌گذاری امری عادی است. فرانسه، مجموعه‌ای از رسانه‌های خود را از طریق وزارت فرهنگ خود مدیریت می‌کند نه از امورخارجه. چیدمان فرانسوی اخبار به نوعی بود که اخبار تلویحاً ارزشی فرهنگی می‌یافت. با وجود تمام ادعاها در مورد عینیت، اخبار ناگزیر از منبع خود تغذیه می‌شوند.

یکی از انتقادات عمده به اخباری که حامی دولتی دارند این است که این اخبار ابزار امپریالیسم فرهنگی است و به جهان جنوب آسیب می‌رساند. این مورد در سال 1980 در گزارش معروف مک براید به یونسکو مطرح شد که هشدار می‌داد: « این وضعیت نمی‌تواند بدون لطمه زدن به تفاهم بین‌المللی و همکاری بین ملت‌ها بدون تأثیر بر شرایط سیاسی-اجتماعی و فرهنگی-اجتماعی حاکم بر کشورهای مختلف و بدون اهمیت دادن به تلاش برای ارضای نیازهای بنیادینی که قرار است به حل مشکلات اساسی مردم جهان و حفظ صلح جهانی منجر شود، ادامه یابد».

پاسخ‌ها به این نقد متفاوت بوده است. آژانس خبری خصوصی رویترز ( انتشار بین‌المللی چاپ) پیشگام راه‌اندازی آموزش روزنامه‌نگاری برای کشورهای در حال توسعه شد. بنگاه‌های خبری اروپایی شروع کردند به این‌که نظرگاه خود را فراتر از چشم‌انداز مکان جغرافیایی توسعه داده، با پذیرش هویت‌های رو به رشد و شناور از طیف متنوعی از صداها استفاده کنند. بنگاه‌های خبری رفته‌رفته بدل به بازیگرانی بین‌المللی با شهرتی متفاوت از کشور خود شدند.

اگرچه خروجی‌شان ممکن است قدرتمند باشد، اما توجیه مالیات‌دهندگان مبنی بر این‌که پولی که از آن‌ها دریافت می‌شود قرار نیست فوراً به اهداف تبلیغات ملی کمک ‌کند، کار دشواری است. از سال 2014 سرویس جهانی بی‌بی‌سی دیگر بودجه‌ای از وزارت خارجه دریافت نمی‌کند، اما هزینه‌اش از بودجه تلویزیون داخلی بریتانیا پرداخت می‌شود. برخی از دولت‌ها به طور چشمگیری این بودجه را کاهش داده‌اند.

در این زمینه: تاریخ تبلیغات در سیاست خارجی

برگرفته از کتاب: دولت ها چگونه پیروز می شوند