انقلاب ایران
جامعۀ پساانقلابی ایران، از نظامی سیاسی که پروژۀ ساخت جهان فیزیک اجتماع ایران را بر عهده داشت چرخش پیدا کرد و بهسوی تأسیس نظام سیاسی الهی با رسالتِ برپاکردن جهان اجتماعی جدیدی مبتنی بر متافیزیک مقدس حرکت کرد.
انقلاب 57 رویارویی تاریخی دو نظام سیاسی را در تاریخ معاصر ایران نشان میداد که وجه مشخص تمایز آنها موضعگیری نسبت به سیاست فیزیک و متافیزیک است.
سیاست فیزیک، تولید ارتباطی است که زندگی را در پیوند هرچهبیشتر با تولید موقعیتهای جهان مادی قرار میدهد.
سیاست متافیزیک درصددِ کنارزدن مناسبات جهان مادی برای رسیدن به مرتبهای مقدس ورای وضعیت ناپایدار جهان مادی است.
سیاست فیزیک، بر تولید علم و کشف روابط نهفته در فیزیک طبیعت مبتنی است و سیاست متافیزیک، طبیعت مادی را محل حلول شر برای متافیزیک مقدس و حالت روحانی مقدس بشر میداند که باید از تحقق فیزیکی و تجربۀ آن در اجتماع جلوگیری کرد.
در طول تاریخ ایران و از دورۀ قاجار به اینسو، رویارویی متافیزیک و فیزیک، به رشتهای از دوگانهها از ایرانی/غربزده، خودی/بیگانه، خیر/شر، روح/بدن و شیعۀ مستضعف/مستکبر دامن زده است که با انقلاب 57 و شکلگیری حکومت اسلامی، تاریخ روایت دینی نبرد بین خدا و شیطان، در دوگانۀ متافیزیک مقدس و فیزیک شر تقسیمبندی شد.
تولید موقعیتهای جدید در وضعیت تاریخی فرهنگ جامعۀ پساانقلابی ایران، در پرتو دوگانۀ متافیزیک مقدس و فیزیک شر قرار گرفته است؛ بنابراین، هدف اصلی این کتاب، دنبالکردن دوگانۀ فیزیک و متافیزیک در دورههای مختلف اجتماع سیاسی و فرهنگی ایران است؛ بهعبارتدیگر، کتاب بهدنبال پژوهشی تاریخی نیست که سلسلهای خطی از امور را پی بگیرد و آنها را بازنمایی و توصیف کند، بلکه درپیِ یافتن و تحلیل موقعیتهایی است که دوگانۀ کارکرد وضعیتهای فیزیک و متافیزیک را نشان میدهند.
از کتاب سیاست متافیزیک و فیزیک در ایران معاصر