درس دادن توصیفی

به جای اینکه به کودکان بگویید چه کنند و آن را انجام ‌ندهند، به آن‌ها عملی نشان دهید که چه باید بکنند.

“چگونه پرواز یک پرنده را تدریس می‌کنید؟”

چیزهایی را که تدریس می‌کنید می‌تواند توصیفی باشد (زیرا کودکان انجام می‌دهند). مثال‌ها باید با دلایل، مهارت‌های استنتاجی، سؤال پرسیدن و استدلال باید همراه باشند. 4 پیشنهاد برای درس دادن توصیفی:

1– گوش دهید.

به هر چیزی که برای تدریس‌تان مفید است خوب گوش دهید. از مثال‌های نقض استفاده کنید. مثلاً اگر اسم چیزهایی که رشد می‌کنند را بپرسید:

کودک الف: همه‌ی درخت‌ها رشد می‌کنند.

کودک ب: درختان مرده رشد نمی‌کنند. (به این مثال نقض برای درسی که می‌دهید توجه کنید)

2- منظم کنید.

از مثال‌های نقض که می‌توانید بپرسید استفاده کنید و بپرسید: “اگر به کسی بگویید” همه‌ی پرندها پرواز می‌کنند؟ “شما چه می‌گویید؟” من اصلاً متعجب نمی‌شوم که کودکان سن 7 سال نتوانند مثال نقض بیابند. (مثلاً: پنگوئن)

3- فهرست تدارک ببینید.

وقتی که مثال‌های نقض را برای کودکان یافتید، یک “دیوار تفکر” فراهم آورید تا با کمک آن ابزارها و سؤال‌های فکر کردن را انتخاب کنند.

4- سؤال بپرسید.

عادتِ توجه به فهرستی که شما بر روی دیوار جمع‌آوری کرده‌اید را در آن‌ها وجود آورید. مثلاً، اگر کسی یک ادعای کلی کند شما می‌توانید بگوئید: “آه!. یک نفر یک ادعای کلی کرد. آیا ابزارِ فکر کردن در دیوار تفکر، برای ادعای کلی وجود دارد”؟

نکته‌ی آموزشی:

هرچیزی که می‌بینید و می‌خواهید در آینده تدریس کنید، یادداشت برداری کنید.

بیشتر بدانید:

وقتی که نکته‌ای را تدریس کرده‌اید از کودکان بخواهید تا وقتی همکلاسی‌شان آن نکته را رعایت می‌کند، توجه کنند.

 در این زمینه: انجمن پرسشگری

برگرفته از کتاب: پرسشگری در کلاس