تاکنون متفکران روشنگری با ایده جامعه برنامهریزی شده فریب خوردهاند، و معمولاً این واقعیت را از قلم انداخته است که گفتمان اجتماعی واقعی از مواجهه بین افراد پدید میآید، که بخشی از راهحل مقطعی و جستجوی آنی برای ]رسیدن به[ توافق است.
روشنگری
- گفتمان اجتماعی واقعی از “تغییرات برگشتناپذیر” میپرهیزد، و همه توافقها را قابل اصلاح میداند. نظر همه کسانی را که بهدنبال توافق هستند میپذیرد.
قانون عرفی انگلیس و نهادهای پارلمانی متضمن حاکمیت مردم انگلیس ناشی از همین منبع هستند. به همین دلیل است که بریتانیاییها بسیار متعصبانهتر از سایر اروپاییها علیه طرح بزرگ اروپایی واکنش نشان میدهند.
آنها علیه حاکمیت قانونیشان و زبانی که قانون و سیاست با آن اجرا میشود احساس تعدی میکنند. رهبران اتحادیه اروپا که تصمیمات خود را از نظر “تناسب و متمم” توجیه میکنند، قوانین را برای “مرحله بعدی وضع قانون اساسی اروپایی” پیشنهاد کرده؛ آزادیها را به نام “اصل پیشگیرانه” محدود میکنند، تا به زبان عدالت قانون عرفی صحبت کنند، مثل هیولاهای بیگانه، که ارتباط با انسان را از دست دادهاند.
- طرحهای قانونی آنها همان فضای تهدیدکننده طرحهایی را دارد که در زبان تبلیغاتی از آنها صحبت شد، و عدم امکان پاسخگویی یا اصلاح آنها شامل زبانی است که در آن صورتبندی شدهاند.
شما چگونه میتوانید نشان دهید که یک طرح، الزامات تناسب یا متمم را رعایت نمیکند، زمانیکه حق تعیین معنای این اصطلاحات از سوی دادگاهی سلب شده است که هیچ صلاحیتی برای انجام این کار ندارد؟ شما چگونه میتوانید نشان دهید که طرحهای شما “اصل پیشگیرانه” را نقض نمیکند، زمانیکه هیچکس کمترین قدرت یا علاقهای به مفاد این اصل ندارد.
در این زمینه: اجماع اخلاقی
برگرفته از کتاب فلسفه سیاسی تاملاتی بر مکتب محافظه کاری