موارد فنی
عکاسانی را میشناسم که همیشه با دو دوربین 35 میلیمتری با لنزهای مختلفی که از گردنشان آویزان است به اضافه یک دوربین لایکا و احتمالا یک دوربین کامپکت عکاسی میکنند.
برخی دوربینشان را بر روی سه پایه قرار میدهند. من شخصا، یک بدنه دوربین با یک لنز EF 50mm f/1.4 برای پرترهنگاری، یک لنز 16–35mm f/2.8L II EF(به نظر من، پرکاربردترین لنز برای تهیه گزارش است)، یک لنز 70–200mm f/2.8L IS EF برای عکاسی از فاصلهایی خاص از سوژهها، و یک لنز ماکرو 100mm f/2.8 EF را همراه خود میآورم.
لنز 85mm f/1.2 برای عکاسی پرتره بسیار عالی است. در هر صورت، از لنزهایی با دهانه f/2.8 یا سریعتر استفاده کنید. از اینکه نور کمتری برای ثبت عکسها لازم داشته باشید، به خصوص در اماکن تاریک خوشحالتر خواهید بود.
باتریهای بیشتری را با خود ببرید و حتی یک شارژر اضافه (احتمال خراب شدن یا جا گذاشتن آن در هتل وجود دارد)
یک دمنده برسدار هم میتواند به کار بیاید. به خصوص زمانی که در فضای باز عکاسی میکنید و امکان ورود گرد و غبار به داخل دوربین به هنگام تعویض لنز وجود دارد.
رتوش تمامی عکسهایتان برای خلاصی از لکههای حاصل از گرد و غبار آزاردهنده است. بهتر است هرازگاهی کار را متوقف کنید و به دقت و ظرافت آینه و سنسور دوربین خود را توسط یک پمپ هوا تمیز کنید، برای انجام این کار نیاز به لمس سطوح نیست. کاغذ تمیز کننده لنز را هم فراموش نکنید.
بیشتر از یک کارت حافظه با سرعت و ظرفیت بالا با خود بیاورید. ممکن است مابین دو فرصت عکسبرداری، زمان کافی برای انتقال عکسها بر روی کامپیوتر را نداشته باشید.
داشتن یک سه پایه اغلب مفید است اما حمل آن میتواند مشکلساز باشد. من یک نوع کوچکش را برای عکاسی در شب و نوردهی طولانی به کار میبرم.
اگر در مورد نیاز به آن شک دارید، داشتن تکپایه هم ایده خوبی است. من همچنین یک فلش با خود دارم (که به ندرت از کیفم بیرون میآورم) فقط در شرایطی که به آن نیاز پیدا کنم.
وسیله دیگری که داشتنش مفید است، داشتن کیف مخصوصی است که فقط گنجایش دو لنز را دارد. من آن را با بندش بر روی سینهام آویزان میکنم: این به من اجازه حرکت آزادانه در شرایط بغرنج را میدهد. جایی که کوله پشتیام(Lowerpro مشکی) ممکن است خیلی حجیم باشد.
ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم
برگرفته از کتاب روایت داستان برای فتوژورنالیست ها