پرسشگری در کلاس

وقتی که کودکان در پاسخ شانه‌هایشان را بالا می‌اندازند یا می‌گویند «نمی‌دانم»، اینکه چه کنیم، سخت است. این نوع از پاسخ‌ها معانی مختلفی دارند. ممکن است به این معنی باشد که کودک پاسخ را نداند! ولی معنای دیگری هم دارد.

“نمی‌دانم” (در بین موارد دیگر) می‌تواند این معانی را بدهد:

«نمی‌خواهم که در برابر دیگران پاسخ دهم».

«نمی توانم اذیت شوم که پاسخ دهم».

«نمی‌دانم زیرا متوجه نشده‌ام».

«نمی‌دانم زیرا مشکلی می‌بینم».

مراقب باشید، سریع تسلیم نشوید. شما می‌توانید «نمی‌دانم» را با این سؤال که «ممکن است بگویی چرا نمی‌دانی یا چرا گیج شده‌ای؟» باز کنید.

دو نوع سردرگمی / نادانی وجود دارد. یک سردرگمی به دلیل عدم حضور در کلاس و «غایب» بودن است و دیگری در کلاس «حاضر» است و در تلاش است که با مسائلی که مطرح شده ارتباط برقرار کند. این مورد اخیر ارتباطی با آن‌ها ندارد زیرا ممکن است مطلبی در کلاس خوب تدریس نشده باشد.

در این زمینه: سوالات آنی

برگرفته از کتاب پرسشگری در کلاس