اردیبهشت
«همه‌ی ما می‌دانیم که ما از رفتار غلط انتقاد می‌کنیم، نه از شخص دانش‌آموز، ولی برخی دانش‌آموزان احساس بدی میکنند».
بیشتر دانش‌آموزان وقتی معلم آن‌ها را تصحیح می‌کند، احساس شرم میکنند. توضیح دهید که وقتی شما رفتاری را می‌خواهید اصلاح کنید، ربطی به ارتباط‌تان با دانش‌آموز ندارد.
هیچ‌گاه لازم نیست که بر سر دانش‌آموزی فریاد بزنید. ولی این کار را می‌کنید، شما کنترل‌تان را از دست می‌دهید و احساسی تصمیم می‌گیرید. صدای توأم با خشم تأثیر بیشتری دارد. این روش زمانی قابل استفاده است، که کوتاه و سریع جمله‌ای مبنی بر عدم پذیرش رفتار کودک بگویید.
این جمله نشان می‌دهد که شما دیگر تحمل رفتار او را ندارید. با این حال در این شرایط باز هم شما به آن‌ها نشان دهید که شما همان معلم مهربان و مراقب هستید؛ به سرعت به حالت آرام بازگردید. این روش از ایجاد احساس بد در دانش‌آموزان جلوگیری می‌کند.
مثلاً:
«فلانی، من نمی‌خواهم ببینم که تو این رفتار را انجام می‌دهی». سپس با صدای آرام به کار خود ادامه دهید. اگر دانش‌آموز کار درستی انجام داد، او را تشویق کنید.
نکته‌ی آموزشی:
این روش مؤثر است، زیرا وابسته به موقعیت است؛ و دانش‌آموزان پیام را به خوبی به خاطر می‌سپارند.
در این زمینه: تمرکز بر راه حل
برگرفته از کتاب: مدیریت رفتاری
