درسگفتار حاضر یعنی «در باب علم، سیاست و گنوسیسم» که در سال 1958 در دانشگاه مونیخ ایراد شده؛ کوششی در راستای بهکارگیری بینش گنوسی پیشینیانی همچون هگل، مارکس، نیچه و هایدگر به مانند اثر «علم نوین سیاست» متعلق به نگارندۀ این سطور بوده و ضمناً کوششی در راستای خطکشی آشکارساز-تری که گنوسیسم سیاسی را از فلسفۀ سیاست جدا میسازد.
منتشر شد
جهت انتشار درسگفتار حاضر، مقدمهای پیرامون ماهیت گنوسیس و نیز یک بخش دربارۀ «خداکشی» افزودهشد. جستار «آیین ساختگی» هم نخست توسط نشریۀ سخن و حقیقت (وین، 1960) و به خاطر ارائه توضیحات بیشتر دربارۀ نمادگرایی و روانشناسی جنبشهای تودهایِ دورۀ ما برای عموم مردم منتشر گردید.
در آمریکا، ماهیت گنوسی جنبشهای یادشده، ابتدائاً در قرن بیستم و توسط ویلیام جیمز شناسایی شد.او تفکر هگل را همچون اوج یا غایت گنوسیسم مدرن شناسایی کرد.
با اینحال، تقابل انتقادی این فیلسوف دربردارندۀ اثری اندک بوده و امروزه انواع جنبشهای روشنفکری از نوع گنوسی، صحنۀ عمومی آمریکا را به مانند اروپا تحتالشعاع خود قرار دادهاند.
برگرفته از کتاب: علم، سیاست و گنوسیسم