طبیعت بشر
بشرِ گوشتخوار، آگاه به ارتقاء بَرتری خود، بسیار فراتر از محدودیتهای قوای جسمانی خویش تاکید میکند. او حتی برای این اراده به قدرت بیشتر، عنصر مهمی که حیاتِ متعلق به خود است را فَدا میکند.
اندیشهی اَثربخشی بیشتر، و حساب و کتاب دربارهی آن، مُقدم است؛ و به همین خاطر، او کاملاً راغب است که اندکی از آزادی شخصی خود دست کشد. او فیالواقع دروناً مستقل باقی میماند.
اما تاریخ اجازه نمیدهد که قدمی به عقب برداشته شود. زیرا زمان، و بالتبعْ زندگی، برگشتناپذیر هستند.
انسان- به مُجرد آنکه به اقدام جمعی و موفقیتهای آن عادت میکند- خود را بیشتر و عمیقتر به پیامدهای سرنوشتساز آن اقدام جمعی متعهد میسازد.
اقدام، ذهناً مستلزم کنترلی مُحکم و محکمتر نسبت به زندگیِ روح است. و از این رو است که بشر، بَردهی تفکر خود گردیده است.
ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم
برگرفته از کتاب بشر و تکنیک