لباس در پادشاهی کهن

لباس در مصر

ردای رامسس همان ردای سفید و نیمه‌نازک معمول و از جنس پارچه‌ی نخی پلیسه‌دار است.

در اینجا، سرآذین «خات» را داریم که از نوع ساده و معمولی نیست و از سرآذین‌های ساده‌ی خط‌دار معمول فراتر می‌رود:

سرآذین با شاهینی در پشت و شش اورائوس در هر طرف تزیین شده است که دو مورد ازاورائوس‌ها تاج به‌سر دارند و در دو طرف پیشانی قرار گرفته‌اند و چهار اورائوس دیگر با دیسک‌هایی در پایین آویزهای کنار ردیف شده‌اند.

علاوه بر این، یک اورائوس بزرگ‌تر از مرکز پیشانی بیرون زده و نمای جانبی تاجی که روی «خات» قرار گرفته است هفت نماد را نشان می‌دهد که هر یک از آنها هم دیسکی روی سر دارند. طوق پهن یا یوک هم دو شاهین دارد و پیشبند پرنقش و نگاری هم از کمربند آویخته است.

جالب است بدانیم که نمونه‌ای واقعی از یکی از این آویزهای زینتی در مقبره‌ی توت‌عنخ‌آمون کشف شده که از جنس پلاک‌های طلایی نگین‌کاری‌شده با شیشه‌ی رنگی است و پلاک‌ها به‌وسیله‌ی منجوق به هم وصل شده‌اند.

می‌توان نتیجه گرفت که نوار مرکزی پیشبند هم جنس مشابهی دارد.

چنین به‌نظر می‌رسد که نوارهایی که از کنار آویز میانی آویخته‌اند از جنس چرم رنگ‌شده یا مرصع هستند. کمربند هم احتمالاً، مانند کمربند کشف‌شده در مقبره‌ی توت‌عنخ‌آمون، از جنس طلایی پرداخت‌شده با نگین‌های شیشه‌ی رنگی بوده است.

«طومار» یا لوح نام پادشاه هم در مرکز آویز دیده می‌شود.

این طومار همچنین به‌مثابه‌ی قفل کمربند عمل می‌کند و روی دستبند تکرار شده است.

از آنجایی که سرآذین‌های خدایان را پادشاهان به‌سر می‌گذاشتند، سرآذین‌های ایزدبانوها، حتی در میان ملکه‌های مصری هم، اغلب تکرار می‌شوند.

سرآذین شاهین معروف ایزیس با شاخ‌های گاو و دیسک ماه حاتور بارها در سرآذین‌های ملکه‌های امپراتوری نوین تکرار شده است.

ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم

برگرفته از کتاب تاریخ لباس در مصر بین النهرین و ایران باستان