توتالیتر
در حال حاضر هیچکس به جز رهبرِ بر سریر قدرت از ارعاب در امان نیست.
دژخیمان امروز میتوانند قربانیان فردا شوند. مسئله این نیست که انقلاب فرزندان خود را میبلعد، زیرا، همانطور که آرنت یادآور میشود، اینان پیش از این کلکشان کنده شده است.
بلکه این امر بازتابی از نیاز رژیمهای توتالیتر به اتباعی است که زائد بودن بالقوۀ خویش را درونی کردهاند؛ کسانی که، مطابق منطق ایدئولوژی، ممکن است نفر بعدی در فهرست قربانیان طبیعت یا تاریخ باشند.
بنابراین، «تصفیهای که در چشم برهم زدنی مدعی را به متهم، مأمور اعدام را به اعدامی، دژخیم را به قربانی تبدیل میکند. مردم را در معرض آزمون قرار میدهد.
آزمون منطبق شدن کامل با رژیم که طی آن «مهم نیست که چه چیزهای وحشتناکی را مرتکب شوند»
ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم
برگرفته از کتاب سیاست فلسفه و ارعاب