فوتبال در انگلستان

قوه تخیل جمعی در فوتبال

در دوران ابتدایی پیدایش فوتبال، جنبه اجتماعی دارای یک کارکرد نمادین شد، در بسیاری از مناطق انگلستان باشگاه هایی پدید آمدند که خیلی زود تأثیرات جمع گرایانه‌ای را بروز دادند.

این باشگاه‌ها وابستگی‌های محلی را به صورت حسی نشان دادند و بر آن ویژگی‌های اجتماعی و فرهنگی تأکید نمودند که در زندگی هوادارانشان بسیار حائز اهمیت بودند.

به این ترتیب اسامی، رنگ‌ها، نشان‌ها و سرودهای این باشگاه‌ها انگیزه‌های منطقه‌ای و سنتی به خود گرفتند. ارزش‌های مرتبط با یک شهر یا منطقه از سوی هواداران باشگاه‌ها مورد پذیرش واقع شدند.

درگیرهای‌های پیرامون بازی‌ها بازتاب دهنده اختلافات و تنش‌های بین مناطق حاشیه‌ای با مرکز شهر، مناطق شرقی با غربی شهر، بین باشگاه‌های متمول با فقیر، بین شمال با جنوب و بین باشگاه‌های طبقه کارگر با طبقه متوسط بودند.

نماد منطقه‌ای به ویژه در رقابت‌های جام حذفی انگلیس نیرویی بسیج کننده را نمایان ساخت. از فصل 79/1878 به بعد اتحادیه فوتبال انگلیس رقابت هایی را سازماندهی کرد که از همان ابتدا هویت بومی و وفاداری به منطقه مربوطه را برمی انگیخت.

تاجران و صنعتگران متمول نیز سخاوتمندانه در حمایت از باشگاه‌های منطقه خود مشارکت داشتند. در طبقه کارگر حتی این آمادگی به وجود آمد تا برای مشاهده بازی تیم منطقه خود و حمایت از آن برای ورود به محل برگزاری بازی، پول پرداخت گردد.

باشگاه‌های مطرح و مشهور مجبور بودند بر اساس قرعه کشی با تیم‌های ناشناخته روبرو شوند و ناگهان برای تیم‌های کوچک امکان کسب پیروزی در برابر تیم‌های بزرگ به وجود آمد.

امید به چنین موفقیتی باعث ایجاد غرور و قوه تخیل در بین دوستداران فوتبالِ هر منطقه‌ای شد. بنابراین امکان حضور تیمی کوچک از دسته‌های پایین تر به بازی نهایی این رقابت‌ها امکان پذیر گشت.

در هنگام بازی نهایی جام حذفی که به صورت سنتی در لندن و بعدها در استادیوم ویمبلی برگزار می‌گردید، به صورت مرتب نماینده‌ای از خانواده سلطتنی در استادیوم حضور داشت. به این ترتیب فوتبال هم از بالا و هم از پایین جامعه، از جایگاه یک فرهنگ ملی برخوردار گردید.

برگرفته از کتاب زندگی در نود دقیقه

ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم