مرداد
زبان و ادبیات دینی در الهیات فمینیستی
مطالعات تاریخی-انتقادی و تأملات هرمنوتیکی-کلامی نشان داده است که نه تنها الهیات بلکه مکاشفه خداوند در کتاب مقدس به زبان بشر بیان شده و مفاهیم و مسائل شرطی شده فرهنگی را به اشتراک میگذارد. تمام تفسیرهای متون به پیش فرضها ، مفاهیم فکری، سیاست یا تعصبات مفسر و مورخ بستگی دارد.
بنابراین، متفکران فمینیست به درستی خاطر نشان میکنند که برای مدت طولانی سنت مسیحی توسط متکلمین ضبط و مورد مطالعه قرار گرفت که آگاهانه یا ناآگاهانه آنها را از منظر مردسالاری سلطه مرد درک میکردند. بدین ترتیب، این دیدگاه فرهنگی مردمحور، تمام نوشتارهای الهیات و تاریخ را تعیین کرده است.
بنابراین اگر زنان می خواهند با ریشه ها و سنت خودشان ارتباط برقرار کنند ، باید سنت و الهیات مسیحی را به گونهای بازنویسی کنند که نه تنها روایات مردانه بلکه روایات زنانه از طریق یک نقطه نظر فمینیستی ضبط و تحلیل شود.
یکی از نتایج به کار بردن نگرش مردمحور در متن مقدس ، استفاده از زبان مردانه است که به واسطهی آن الگویی الهیاتی ارائه میشود که در آن چون مردان بیشتر به خدا شباهت دارند، طبیعتا حق ایشان است که رهبری مقامهای عالی امور دینی را بر عهده بگیرند.
در این ادبیات مردسالارانه، زنان صرفا آفریده شدهاند تا در مقام نقشی فرعی، تابع مردان باشند. این موضوع دارای اهمیت فراوانی است زیرا به دلیل تعامل الهیات و جامعه، زنان تحت تاثیر این نقش تبعی قرار میگیرند. در این خصوص، اورسلا کینگ یافتهی جدیدی را مطرح میکند که در بر اساس متون مقدس ادیان، دو نوع تصویر متمایز از زنان وجود دارد.
نخست تصویر مادری که به باروری و تمایلات جنسی مربوط میشود و دیگری تصویر همسری که به نحوی غیر مادی است و نه تنها برابر با مردان در نظر گرفته میشود، بلکه حتی مستقل از آنها نیز بیان شده است. بنابراین، متفکران فمینیست با آگاهی از این دو تصویر میتوانند به تحلیل دقیقتری از متن مقدس دست بزنند و بدین ترتیب امکان ارائهی جایگاه مناسبی برای زنان در جامعه را فراهم کنند.
همچنین میتوان ملاحظه کرد که در متن مراسم عبادی، عمدتا به مردان توجه شده تا به واسطهی آن سلطهی مردان را بر زنان محکم کنند، گویا زبان عبادی نیز در انحصار مردان قرار گرفته است. متفکران فمینیست در این ساحت نیز ورود پیدا کرده و با کوششهای خود، تفاسیر زنانهنگر از این قرائت مردانه ارائه دادند.
برای مثال، الوین کیمل هنگام بررسی تثلیث و جایگاه آن در مراسم عبادی تعمید، بیان میکند که هنگام نام بردن از سهگانهی تثلیث (پدر، پسر و روح القدس)، باید به خاطر داشته باشیم که میتوان آن را به صورتی دیگر ملاحظه کرد؛ آفریننده، نجاتبخش و تقدیس کننده، که در این صورت از هیچ نقش جنسیتی خبری نیست. به این ترتیب، میتوان مراسم عبادی را که از زبان مردانه استفاده میکنند مورد بازنگری و تفسیر مجدد قرار داد.
ما بیشتر اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم
برگرفته از کتاب اسطوره سوفیا
فمینیسم
