سینمای کمونیستی شوروی
توانایی حزب در تعیین دقیق و کامل موضوع و محتوای فیلمهایی که در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی تولید میشدند، امری ضروری تلقی میگردید.
- طرح موضوعی یکی از ابزارهای اصلی در دستان رهبری سیاسی برای مهار سینما در جهت اهداف نظام بود. همانطور که در فصلهای گذشته گفتیم، اساسیترین نقش صنعت فیلم شوروی، دفاع از رژیم و مشروعیت بخشیدن به آن بود.
شاهد این امر، حمایت رهبری سیاسی و ادارهی سینما از دو بعد اساسی مشروعیت بخشی از طریق برنامهریزی موضوعی فیلمهای سینمایی، در طی سالهای 1929-1941 است.
فیلمهایی که به ریشهها و موجودیت درازمدت رژیم میپرداختند و نیز فیلمهایی که به سیاستها یا کمپینهای فعلی دولت در یک منطقه مشروعیت میبخشیدند، موردحمایت و پشتیبانی رهبری سیاسی و ادارهی سینما قرار گرفتند.
از اولین طرح موضوعی تا سال 1941، دو حوزه موضوعی بخش ثابتی از هر برنامه سالانه را تشکیل میدادند. این دو حوزه عبارت بودند از مضامین تاریخی و تاریخی-انقلابی.
هدف این دو مضمون، نمایش چرایی و چگونگی وقوع انقلاب برای تودهها و نیز روایت تصویری این امر که چگونه سیاستهای حزب کمونیست سبب شده است تا کنترل کشور به دست شهروندان عادی قرار گیرد.
فیلمهای مبتنی بر این مضامین باید تفسیری عمدتاً یکطرفه از تاریخ را منتقل میکردند که بهموجب آن همه رویدادها از طریق یک منشور مارکسیستی-لنینیستی دیده میشدند.
در برنامهی موضوعی سالانه، موضوع چندین فیلم با مضامین موردنظر حزب گنجانده شده بود.
بر اساس این موضوعات، فیلمها به مردم عادی نشان میدادند؛ قدرت اجتماعی کنونی آنها، حاصل انقلاب کمونیستی است، نظام سوسیالیستی از طریق حزب باعث کنترل تودهای بر قدرتها و منابع شده و یک نوع عادلانه و منصفانه از وجود انسانی را تثبیت کرده است.
ما قبلا اینجا در این مورد مطلبی را منتشر کرده ایم
برگرفته از کتاب سینمای شوروی